02 april 2015

L-E-V : House (Warande - 01.04.2015)



Het Israëlische dansgezelschap L-E-V ontstond in 2013 onder impuls van het koppel Sharon Eyal en Gai Behar. Choreografe Eyal leerde haar pappenheimers in de schoot van het Batsheva Dance Company en ontwikkelde daar haar danstaal, die ze nu met haar eigen gezelschap verder ontwikkelt. Een danstaal die zich door kernwoorden als 'urban', 'erotisch', 'alien', 'energiek' en 'androgyn' laat omschrijven.

De oorspronkelijke versie van de choreografie 'House' ontstond als een korte choreografie binnen Batsheva en onderging nadien enkele transformaties, om uiteindelijk terecht te komen bij de versie die we vanavond zagen. Na een korte solo door een vrouwelijke danseres (Eyal zelf ?), treden zes dansers ten tonele. Deze dansers - gekleed in zeer strakke vleeskleurige (en later zwarte latex) pakjes - dansen zeer robotachtig en energiek, ondersteund door diverse vormen van electro-muziek. Dit concept houdt een uur aan, enkele malen onderbroken door korte solo's van de intro-danseres.

Soms spannend, soms erotisch maar altijd energiek, niet in het minst door de nimmer aflatende dance-muziek. En alhoewel de staande ovatie na de voorstelling niet geheel onverdiend was, voelde ik me nooit echt een deel van het geheel. Het moet gezegd dat de eerste fragmenten (door Eyal en Behar als het onderdeel 'Family' omschreven) choreografisch bijzonder sterk waren. Ik vrees dat de muziekkeuze echter mijn oordeel matig negatief deed kleuren. Laat dezelfde choreografie gepaard gaan met een andere soundtrack (Coltrane of Shostakovich i.p.v. deze makke dance-prak), en de beleving zou een pak intenser zijn.




Geen opmerkingen: