10 Rillington Place

Regie : Richard Fleischer (1971)

Londen vlak na WO II. In een rijhuis in Notting Hill woont de wat stoffige bediende John Christie. Al van bij de aanvang van de film is het duidelijk dat Christie een perverse moordenaar is, die er een seksueel genoegen in schept om zijn argeloze vrouwelijke slachtoffers met gas te bedwelmen en vervolgens met een touw te wurgen.

Op een dag huurt een jong koppel en hun baby enkele kamers in de woning van Christie. Het koppel Tim en Beryl heeft het niet al te breed en is radeloos wanneer blijkt dat Beryl opnieuw zwanger is. Onder het voorwendsel dat hij ooit de opleiding van dokter genoot, biedt Christie zijn hulp aan. De jonge vrouw en haar baby worden de nieuwe slachtoffers van seriemoordenaar Christie, die de dubbele moord in de schoenen schuift van de niet al te intelligente Tim. Na een kort proces wordt Tim ter dood veroordeeld en door ophanging geëxecuteerd. Christie geraakt aan lager wal en loopt tegen de lamp. In zijn woning aan Rillington Place n° 10 worden de lijken van zijn vele slachtoffers ontdekt ...

De film is gebaseerd op waargebeurde feiten en werd zelfs voor een groot gedeelte opgenomen in de straat waar de gruwel zich heeft afgespeeld. O.w.v. de afgrijselijke feiten waarmee de naam Rillington Place werd geassocieerd, kreeg de straat een nieuwe naam (Ruston Mews) en werd de straat - amper een jaar na de release van de film - definitief afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe snelweg.

Veelfilmer Richard Fleischer (van The narrow margin tot Barabbas, van Fantastic Voyage tot Conan The Destroyer) heeft er een ijzige chiller van gemaakt. Doordat de film grotendeels werd opgenomen binnen de contouren van het gruwelhuis, word je als kijker constant door een claustrofobisch gevoel bekropen. Door één en ander zeer klinisch te verfilmen, wordt het gevoel van horror alleen maar verstrekt. Vooral de executie van de onschuldige Tim is zeer gruwelijk (niet in het minst omdat je weet dat dit echt gebeurd is). Fleischer had al wel wat ervaring met het materiaal want maakte enkele jaren eerder de klassieker The Boston Strangler.

Niemand minder dan regisseur (Ghandi !)/acteur/producer Sir Richard Attenborough kroop in de huid van de perverse seriemoordenaar John Reginald Christie en zet een fantastische prestatie neer. Ook de prestatie van een jonge John Hurt als de naïeve Tim is opmerkelijk.

Het seriemoordenaar-genre is een onuitputtelijke bron van inspiratie voor filmmakers die op zoek zijn naar gemakkelijke gruwel-effecten. Maar met 10 Rillington Place wordt bewezen dat de grootste horror ook kan opgewekt worden zonder gebruik te maken van een angstaanjagende soundtrack en bloederige gore-effecten.