The Matrix Revolutions

Regie : Andy & Larry Wachowski (2003)

Laatste deel van de overbekende Matrix-trilogie. De machines hebben de locatie ontdekt van Zion, het bastion waar de écht vrije mensen - die niet meedraaien in het wereldomvattende matrix-programma - zich hebben verenigd. Het is nog maar een kwestie van tijd vooraleer de invasie van Zion een feit is en er talloze sentinels losgelaten worden op de quasi weerloze mensenmassa. Het lot ligt in handen van Neo, die zich naar de stad van de machines begeeft en er een compromis sluit met de Deus Ex Machina : indien Neo het op hol geslagen Mr. Smith-programma kan verslaan, is de vrede tussen de machines en de vrije mensen een feit. Alles hangt dus af van de confrontatie tussen Smith en Neo ...

Laat ik meteen duidelijk stellen dat ik fan ben van het hele Matrix-concept. Het is een hoogst origineel concept dat in de eerste Matrix-film briljant werd uitgewerkt en dat een revolutie teweegbracht wat special effects betreft en dat ook een heel nieuw leven inblies in het martial arts-genre. En ook in de eerste sequel (The Matrix reloaded - zie review) waren er nog wel leuke momenten te beleven, maar dreigde de prent toch wel te bezwijken onder de té zware pseudo-filosofische last die met de ganse boodschap gepaard ging.

In het laatste deel van de trilogie is de film helaas volledig bezweken onder zijn eigen gewicht. Het eerste uur van de film wordt bijna volledig opgeslorpt aan compleet nietszeggende dialogen waarin meestal het hoogst irritante Oracle steeds weer opdaagt om gebakken lucht uit te kramen. Er is ook nog de overbodige subplot met de zogenaamde Trainman om Neo uit een soort tussenwereld te krijgen (al een geluk dat ons hiermee wederom - al is het maar even - een blik wordt gegund op de imposante décolleté van Monica Bellucci).

Het scenario is te ridicuul voor woorden en wanneer de actie uiteindelijk toch losbarst, kon het me nog maar weinig schelen. Van de fenomenale actiescènes uit het eerste deel is hier maar weinig te bespeuren. De design van de kwaadaardige machines is natuurlijk knap, maar de belegering van Zion is dermate onoverzichtelijk, dat de overdaad aan cgi-machines niet leidt tot een even grote spankracht.

Het ware veel beter geweest indien de broertjes Wachowski wat langer hadden nagedacht over de scenario's van de twee sequels. Het uitgangspunt was geniaal, de afloop heel wat minder. Reloaded en Revolutions zijn in grote mate compleet overbodige films die - indien ze tot één film waren beperkt - misschien wel het orgelpunt hadden kunnen vormen van een uniek scifi-project. Een gemiste kans dus. The Matrix Revolutions is pretentieuze rommel.