Open doek : Bang bang wo ai shen (Help me eros)

Regie/scenario : Kang-sheng Lee (2007)

Levensgenieter Ah Jie heeft tegenslag : door de economische crisis in Taipei heeft hij veel geld verloren en ziet hij zich genoodzaakt om de spullen uit zijn luxueuze appartement te verkopen. Ook zijn vriendin heeft ondertussen de biezen gepakt. Hij verliest zich meer dan ooit in marihuana-gebruik, in chatsessies met een hulplijn-meisje dat zich Little Cookie noemt en in liefdeloze seks met de mooie verkoopstertjes in de talloze en immens populaire betelnut-kiosken. De spiraal gaat almaar meer neerwaarts : zijn marihuana-plantage gaat naar de haaien en zijn chatpartner Little Cookie blijkt een dikkerdje te zijn dat vetgemest wordt door haar echtgenoot. Gaandeweg verliest Ah Jie alle zicht op de werkelijkheid en lijkt zelfmoord de enige bevrijdende uitweg ...

Toen ik het had over het debuut van Kang-sheng Lee (The Missing), haalde ik reeds aan dat Lee in extreme mate beïnvloed is door het werk van zijn grote voorbeeld Tsai Ming-liang. Lee was de fetisj-acteur van Ming-liang want mocht in al diens films opdraven. Onder de vleugels van de meester mocht Lee dan uiteindelijk zelf zijn kans wagen als regisseur, met het niet onverdienstelijke The Missing als resultaat.

Ook voor zijn tweede film doet Lee beroep op enkele vertrouwde krachten : zijn eigen mentor Ming-liang tekende voor co-productie en art design, terwijl Pen-jung Liao (de vaste cinematograaf van Ming-liang) de fotografie van Help me Eros verzorgde. Met het uitzicht van de film is dan ook niets mis : een flink aantal shots zijn stylistisch zeer verfijnd en miticuleus gekadreerd. Een lust voor het oog van de fijnproever.

Thematisch kun je je afvragen of de wereld nog wel behoefte heeft aan de zoveelste Aziatische arthouse-film die grootstedelijke eenzaamheid aan de oppervlakte brengt. Taipei mag zich stilaan kronen tot populairste bestemming van regisseurs die in dat vijvertje vissen. Hoewel Lee inhoudelijk dus weinig nieuws te vertellen heeft, vormt zijn film toch een rijke aanvulling op het oeuvre van Ming-liang. Sterker nog : nu een nieuw meesterwerk van Ming-liang toch al enkele jaren op zich laat wachten, kan men onderhand stellen dat Lee stilaan uit de voetsporen van zijn goeroe aan het treden is. Help me eros komt aardig in de buurt van de Tsai-films Vive l'amour (1997) en The river (1997), twee films waarmee Ming-liang me serieus uit mijn lood sloeg.

Maar toch een puntje van kritiek : hoewel Help me Eros bijwijlen visueel stunning is, lijkt Lee zich een tikje teveel van schokeffecten te moeten bedienen om zijn boodschap verkocht te krijgen. In de openingsscène is het goed raak : het Ah Jie-personage kijkt naar een kookshow op TV. Daarin wordt de bereiding getoond van een bepaalde vissoort, die als delicatesse wordt beschouwd en die nog leeft wanneer hij vers gefileerd wordt geserveerd, happend naar adem op het bord van de klant. Fantasie of echt ? Wie zal het zeggen. Voeg daarbij het overdadige druggebruik en de nauwelijks functionele seksscènes, en het eindoordeel moet toch zijn dat Tsai Ming-liang tien jaar geleden in Vive l'amour een gelijkaardige thematiek efficiënter wist te verkopen zonder één schokeffect te moeten gebruiken. Kang-sheng Lee komt stilaan in de buurt van Tsai Ming-liang, maar zal pas helemaal op gelijke voet kunnen staan als hij zijn scenario's ontdoet van onnodige opsmuk. Misschien zinderde het zeer kitscherige The wayward cloud (de laatste film van Ming-liang waarin Lee meespeelde) nog wel een beetje na toen Lee het scenario van Help me Eros schreef. Besluiten doe ik met een quote van de niet overtuigde criticus Ryan Stewart : "It's almost unfair to judge it in the manner of a traditional narrative film. You'll need to put on your art critic hat in order to give the film a truly fair shake."

Trailer :