The Hong Kong Dong & Radio Infinity (Cahier - 04.10.2008)

Het Hasseltse Radio Infinity - dat voor de laatste keer als trio optrad wegens aankomende uitbreiding met een extra gitarist - verraste in aangename zin. Niet meteen verwonderlijk als je de achtergrond van de bandleden kent. Frontman Ben Weyers speelde ooit gitaar bij Millionaire, Bert Vandebroeck speelde bas bij Evil Superstars en Yves Staeren is momenteel als interimdrummer actief bij Vandal X. Vooral deze laatste is een enorme troef, zoals ook al bleek bij het recente concert dat ik van Vandal X zag in de Recyclart (zie ook hier, toen ik nog dacht dat vaste X-drummer Gunther Liket achter de drums zat - het juiste verhaal achter de huidige drumbezetting bij Vandal X heb ik niet kunnen achterhalen). Zeer vette en hoekige songs die goed uit de verf kwamen. Dat alle details van één van de beste nummers volgens Weyers niet hoorbaar waren wegens één of ander PA-probleem en dat er af en toe wat communicatiestoornissen waren over de setlist, kon de rockpret amper drukken. Goede set.

De ruggegraat van het Gentse The Hong Kong Dong bestaat uit broer en zus Boris en Sarah Zeebroek. Het is natuurlijk een flinke troef als je vader gekend staat als één van de meer vrijgevochten kunstenaars en TV-figuren van Vlaanderen (met creatieve vrijheid én gratis persaandacht als gevolg) maar het zou onterecht zijn om de verdiensten van deze Gentse band enkel en alleen te beschouwen als een uitloper van vader Kamagurka. Ook hier een goede drummer achter de vellen (Jimmy Wouters van The Hickey Underworld). Over de hele lijn was de prettige electro-pop misschien een tikje aan de magere kant, maar toch vielen er leuke momenten te sprokkelen en bulkten sommige nummers van tempowisselingsambitie. Vleugjes oriëntale kitsch, een geweldige ZZ Top-cover (Gimme all your lovin'), de androïde-achtige bewegingen van Boris (gekleed in cool cowboy-hemd), de onweerstaanbare charme van Sarah Yu Zeebroek en een songtitel als "Lesbians are a boy's best friend" : aangename en lichtjes onweerstaanbare gekte, hetwelk op een gul applaus werd getrakteerd. Een jonge en frisse groep vol groeipotentieel, die ik graag een nog wat eigenzinniger richting zou willen zien uitgaan.