Customs (Cahier - 16.10.2009)

Met een positieve uitstraling en een gezonde dosis spelvreugde aan de aftrap verschijnen, kan soms al het halve werk zijn. Denk maar aan de guitige knapen van The Galacticos die op die manier eerder dit jaar een prettig gestoorde show neerplantten in de Cahier. Net als op die leuke avond mocht ook vandaag The New Industry de debatten openen en ook dit zestal heeft enthousiasme te koop. Het zou echter fout zijn om dit combo enkel voor hun frisse aanpak lof toe te zwaaien, want ook muzikaal klopt het plaatje. Hier en daar haken meerdere zanglijnen mooi in elkaar en weerklinken echo's van die o zo stijlvolle emo-retoriek uit de vroege jaren '80.

Customs vist in dezelfde vijver en heeft momenteel de wind in de zeilen. De single 'Rex' boerde goed en het kersverse album 'Enter the Characters' kreeg alvast goede punten in de Morgen. Dat het viertal zeer aandachtig geluisterd heeft naar iconen als Echo & The Bunnymen en het iets zwartgallerige Joy Division, ligt er dik op. Dat is natuurlijk geen schande en hier en daar gaat de band snedig aan het werk met het oude materiaal. Maar toch was dit een optreden dat - nu ik deze impressie enkele dagen na de feiten neerschrijf - al snel tot een vage schim herleid is. Een onnodig lange en onnodig luide soundcheck vlak voor het concert joeg me al flink op stang. Bovendien waren de heren duidelijk niet in hun hum en leken ze hun korte set (nauwelijks 40 minuten) als een verplicht nummertje af te haspelen. Backstage gaven de heren achteraf trouwens toe dat dit niet hun beste concert was, zonder echter de vinger juist op de wonde te kunnen leggen. Een schrale troost voor het betalende publiek. Ik trek me dan ook vooral op aan hun cover van het heerlijke "Shine on", getekend The House of Love, één van de meest miskende indiebands van eind jaren '80. Her en der kon ik na afloop van het concert tevreden reacties optekenen, maar ik voelde me toch een tikje bekocht, betwixt and between tussen potentiële klasse en vergankelijke hype. En het is vooral het gebrek aan spelvreugde dat de balans naar the latter doet overhellen.