The Galacticos & Sunset Universe (Cahier - 05.02.2011)

In de lente van 2009 zagen we een frisse set van The Galacticos, toen nog grasgroen achter de oren maar wel met heel wat airplay onder de arm middels het luchtige "Humble Crumble". De dwarse adolescentenhumor veegde de kleine foutjes vlotjes onder de mat en deed de bezoeker genieten van een prettig gestoorde geut poprock. We zijn nu twee jaar verder. Na een eerste EP ("EP Phone Home") staat het eerste volwaardige album op stapel ("Paint The Town Rad") en de gig van vanavond was voor de heren de generale repetitie voor de tournee die aan de release van dit album gekoppeld wordt.

De synths werden gedumpt en er wordt duidelijk geopteerd voor een volwassener sound. De slacker-invloeden zijn er nog wel, maar de jongemannen zijn duidelijk geëvolueerd. Stilstaan = achteruitgaan, moet het trio gedacht hebben. Ik vermoed dat deze jongens met de vingers in de neus luchtige pophitjes uit de mouw kunnen schudden, maar het pleit voor hen dat ze nieuwe wegen opzoeken. Tekenend hiervoor was misschien wel het feit dat het zeer talrijk opgekomen en vooral ook zeer jonge publiek niet echt goed wist van welk hout pijlen maken. De uithalen op gitaar lekker scherp, de drums véél strakker dan twee jaar geleden, de opbouw van de songs dik OK. De jongens kruipen uit hun bakvis-cocon.

Het lokale Sunset Universe had voordien best verdienstelijk geopend. De cover van een David Guetta-hitje had niet meteen gehoeven en de drummer had een tikje moeite met tempowisselingen, maar de vocalen klonken fris en de algemene aanpak zat goed. Jammer overigens dat de leuke affiche van dit concert niet gebruikt werd omdat dat de hoofdact om productie-redenen enkel als surprise act aangekondigd mocht worden. Dit deed gelukkig geen afbreuk aan een zeer geslaagde avond.