Public Image Limited (AB - 04.06.2011)

Waarom in godsnaam John Lydon nog een kans geven door een concert van Public Image Ltd te bezoeken ? Omdat de band in de punk-aftermath enkele prachtige nummers op plaat heeft gezet. Omdat ik tijdens de ATP-editie in 2006 (gecureerd door Thurston Moore) er een geweldige documentaire over zag. Omdat ik nooit zijn optreden in 1983 zal vergeten in Countdown, het toen zeer populaire TV-programma van Veronica. Presentator Erik De Zwart waagde zich na "This is not a love song" nog aan een kort interview met Lydon en geraakte niet verder dan één vraag (zie hier). Omdat Lydon - ondanks zijn minder fraaie geldhonger van de laatste jaren - méér dan een voetnoot in de muziekgeschiedenis is. Maar vooral omdat PIL gewoonweg verdraaid goed is.

En dat laatste werd vanavond - misschien een tikje tegen alle verwachtingen in - ten overvloede bewezen. Lydon was zeer scherp bij stem en liet de muziek voor zich spreken. Opvallend weinig relschopperij, enkel gericht tegen de geluidsmixer die tijdens de eerste helft van het concert veel commentaar kreeg van Lydon. En tegen een onverlaat die een beker naar het podium keilde ("stop it, you cunt !"). Van je nistel maken omdat er een beker naar het podium vliegt : hoe on-punk kun je zijn ? Maar voor het overige was Lydon vooral snedig en venijnig als zanger, en zo hoort het ook. Ging het concertniveau tijdens de eerste helft nog een beetje op en neer, des te grimmiger werd het naarmate het concert vorderde.

Toen Lydon zich éénmaal in zijn sas voelde met het geluid en het publiek, ontpopte hij zich tot een bezielde redenaar. Death Disco is altijd al een persoonlijke favoriet van mijn geweest maar vooral Warrior en Religion ("lock up your children, the priests are coming !" : echt geweldig, zeker toen de bas onder instructies van Lydon tot extreem trilniveau werd opgevijzeld !) begeesterden de aanwezigen. De begeleidingsband vulde hem perfect aan. Het ware geweldig geweest indien Jah Wobble erbij had geweest, maar een mens kan niet alles hebben. Alles aan dit concert was sober, grimmig en strak. Het PIL-logo als backdrop. Lydon die nauwelijks van zijn micro week, gekleed in een soort van oversized safari-pak. Perfecte opener ook van de bisronde met Bad Life, waarbij Lydon zich van zijn bescheiden kant toont : "Brussels, do not settle ever again for second best. You have just witnessed the best". "Anger is an energy" - de anthem van Rise - werd hevig meegebruld. Afsluiter Open Up (waarvan een versie van bijna tien minuten werd geserveerd) was superscherp en opzwepend. "Burn Hollywood, burn. Make room for me !" Etterbak Lydon had voor één keer recht van spreken.


Setlist :

Public Image
Home
Albatros
This is not a love song
Poptones
Death disco
Ease
Flowers of romance
USLS1
Don't ask me
Warrior
Bags
Religion
-----
Bad life
Rise
Open up